Dit is wel één van de meest gestelde vragen denk ik. Vooral op bruiloften, en dat snap ik, want mensen zien me ongeveer 12 uur lang duizenden foto's maken gedurende de dag. Ik leg dan uit dat een bruiloft ongeveer een week werk voor me is. En dan bedoel ik van A tot Z. Van het moment van aanvraag tot aan het leveren van het album. Als ik dit aan mensen uitleg zie ik het kwartje vallen, waarom bruidsfotografie zo kostbaar is.
Hoe zit dan dan met een portret sessie? Daar ben je toch niet zo lang mee bezig? Wat is lang, vraag ik dan meestal. Nou ja, je fotografeert een half uur of uurtje of zo? Bewerk je dan je foto's ook nog? Kijk, daar gaat de perceptie een beetje scheef... Laat ik je eens meenemen in een shoot.
We nemen mijn laatste studio shoot als voorbeeld, een portret sessie. Deze maakte ik voor en met Suze, een prachtige zangeres. Hieronder lees je het hele traject van de fotosessie:
Allereerst ga ik onderzoeken wat ik van Suze weet (in dit geval niet zoveel, ik ken haar niet persoonlijk, ze is zangeres en ze heeft waarschijnlijk al aardig wat fotosessies achter de rug)
Daarna bedenk ik wat ik van haar vind ( en dan niet persoonlijk natuurlijk, maar wat zie ik, wat vind ik mooi, wat wil ik benadrukken, en vooral wat ik nog niet heb gezien)
Vervolgens ga ik nadenken over wat ik graag zou willen maken (wat wil ik van haar laten zien, wat vind ik mooi, wat zou ze zelf willen, wat wil ik absoluut niet laten zien, welke sfeer wil ik pakken, wat zou ze zelf absoluut niet willen enz. enz.)
Daarna maak ik een Moodboard. Hierin verwerk ik alle informatie die belangrijk is voor alle mensen die meewerken aan de shoot. Dat gaat van Styling & kleding, tot MAUH: "make-up en haar" tot assistent-fotograaf. In dit moodboard verwerk ik dus wat ik graag voor kleding zou willen zien, hoe ik het haar in gedachten heb, hoe ik de make-up zou willen hebben, en wat voor poses, achtergrond en licht ik ga gebruiken. Dit stuur ik vervolgens naar het "model" en de MUAH-artist (make-up and Hair) en eventueel naar de assistent fotograaf. Voor mij is dat een spannend moment want het zal maar zo zijn dat ze het niet mooi vind(en) en iets heel anders in gedachten hebben. Al check ik dat wel bij een eerste gesprek.
Als alles akkoord is vindt uiteindelijk de fotosessie plaats. Hierover later meer ....
Dan ga ik de foto's uitzoeken, meestal ergens rond de 500 foto's worden bekeken, en uitgezocht op net die ene blik, pose of lichtval. Liefst alle drie bij elkaar. En dan blijven daar misschien 50 foto's van over die ik goed vind, waarvan ik er 10 echt mooi vind en dan 1 de absolute favoriet is. Het model heeft natuurlijk ook zijn of haar eigen mening (en kijkt heel anders naar foto's dan ik) en uiteindelijk komen we tot een aantal favorieten
Dan ga ik de absolute favorieten bewerken, en bij portret fotografie gaat dit heel precies. Elk haartje, elke porie en elk puistje, vlekje, make-up deeltje is te zien, en dus ben ik met iedere foto al gauw een half uur bezig. (het kan nog veel langer hoor maar dan wordt hel heel extreem 😅pietepeuterig werk).
Daarna lever ik de foto's af bij mijn klant en indien gewenst gaan de foto's nog de productie in om af te laten drukken.
Je fotografeert ongeveer een half uur? Of een uurtje?
Nou dat ligt er heel erg aan, en ik heb mezelf aangeleerd geen tijdsdruk op te leggen. Het loopt zoals het loopt. Ik begin met koffie, of thee, of water of what-ever. Dit lijkt misschien niet zo belangrijk, maar mijn fotosessie begint echt vanaf het eerste moment elkaar aankijken en handen schudden, ellebogen tikken of box. Mijn radar gaat meteen aan. Ik kijk hoe iemand zich beweegt, hoe iemand loopt, wat de houding is, heeft iemand veel of weinig natuurlijke energie, wat zie ik in de ogen? Is iemand ontspannen of juist zenuwachtig, zijn de spieren strak gespannen of heel soepel.... ga zo maar door. En dan gaan we gewoon aan de praat. Ik wil graag weten wat iemand beweegt. Wat houdt je bezig, wat vind je leuk en wat niet, ik probeer in een notendop erachter te komen wie je bent.
Dan gaan we beginnen, de visagie in, studio setting afronden, licht testen en hoppa, lekker aan de slag. En dan wordt het even spannend. Klopt het wat ik heb bedacht in mijn moodboard of heb ik de plank mis geslagen. Krijg ik mijn model zover dat hij of zij zich aan mij overgeeft? werkt mijn apparatuur zoals ik wil? Gebeuren er geen onverwachte dingen die ons volledig uit de sessie trekken? Soms gaat alles goed, en meestal gaat er net 1 ding niet helemaal zoals ik wil. En de kunst is dan heel simpel: Rustig blijven, nadenken, alternatieven bedenken en weer doorgaan. En geloof me dit is wel iets dat ik heb moeten leren!
Zo was het voor mij ook met de fotosessie van Suze. De eerste sessie ging wel ok, maar ik zag dat er ook iets niet klopte toen ik de foto's liet zien. Dan zoek ik door en hoop ik dat degene voor mijn camera me genoeg vertrouwt om te blijven geloven dat de foto's mooi worden. Dat gebeurde wel, want de serie in deze set ging daarna beter (ik had mijn licht niet lekker staan). We gingen over naar de tweede setting, met een kledingstuk dat ik zelf had bedacht. En toen liep het even anders dan ik wilde. Ik zag het ongemak van Suze. Dit kledingstuk paste helemaal niet bij haar. De spierspanning in het gezicht nam toe, de twinkel in de ogen was verdwenen en er was eigenlijk nog maar 1 optie mogelijk. Stoppen...
Koffie?? Vroeg ik.. "Ja laten we dat maar even doen". Daar waar Suze even kan ontspannen, gaan bij mij de radertjes weer draaien. Echt diep geconcentreerd ga ik op zoek naar wat er nu niet klopt. Is het de kleding? Licht? Pose?? Doe ik iets verkeerd? Wat moet ik veranderen... Denk denk denk. Dan gaat echt alles door mijn hoofd en dan spreek ik mezelf ook even toe. Denk na Sas, voel even wat er mist, wat past nu wel? En dan opeens komt er altijd wel een oplossing. Ik kan dan echt een sprongetje van geluk maken. Ik zet mijn licht anders, switchen van kleding, ik leg uit wat ik wil maken, en we gaan weer door. En daar is ze dan, opeens de ontspanning, de pose klopt, ik zie dat de twinkel terug komt en dat er weer magie ontstaat tussen Suze, mij en mijn camera. Mooi is dat he, dat iemand je dan weer vol vertrouwen je gang laat gaan.
Als ik de foto's achter op mijn scherm laat zien roept ze: JA! dat is mooi. En dat is voor mij echt 'n magisch moment. Aan de knoppen blijven draaien tot alles weer klopt. Doorgaan tot mijn "klant' weer helemaal blij is.
En zo zijn we 3,5 uur in mijn studio geweest, waarvan we een uur koffie gedronken. Koffie kan een echte life-saver zijn 😄. En als ik er zo over nadenk is 2,5 tot 3uur in mijn studio voor een fotosessie van deze omvang is eigenlijk wel normaal.
Het uitzoeken en de nabewerking is dan nog een hele klus, daar gaat nog heel veel tijd in zitten. Maar ik vind ook dit wel een heel leuk onderdeel van mijn werk. Al met al kun je dus wel stellen dat ik een hele dag spendeer voor 1 fotosessie.
Eindconclusie: wordt je rijk als fotograaf? Als mens wordt je er ontzettend rijk van.