Ik krijg regelmatig de vraag of de partner mee mag met een zwangerschaps-shoot. Ik vind dat natuurlijk helemaal prima. Ik probeer wel altijd op zoek te gaan naar een evenwicht in de foto. Dit door middel van samen kleding aan, samen kleding uit, kleding op kleur, en er moet vooral verbondenheid zijn. Ik blijf echt weg van de muisjes en de hartjes op de buik. Waar het voor mij (en voor de aanstaande ouders) eigenlijk om gaat is het wonder in je buik en de verbinding tussen twee mensen die dat heeft mogelijk gemaakt.
Bij onderstaand paar hoefde ik niet veel te zeggen of te vragen, Een paar kleine aanwijzingen over hoe de handen te plaatsen en de rest ging vanzelf. Het is zo leuk om dan door mijn lens te kijken en dat kleine vonkje in beide ogen te zien. Ik zie dan even een klein besef tussen twee mensen die stil staan bij een heel bijzonder moment in hun leven.
